Πολύ συχνά ακούμε να γίνεται λόγος για την οστεοπόρωση. Μια ασθένεια που πλήττει κυρίως τις γυναίκες και χαρακτηρίζεται από απώλεια ασβεστίου των οστών. Η απώλεια ασβεστίου μικρού ή μεγάλου μεγέθους εγκυμονεί κινδύνους καταγμάτων και περιορισμό της κινητικότητας.

Σήμερα, οι ειδικοί συμβουλεύουν πρόσληψη ασβεστίου και εμείς καταναλώνουμε μετά μανίας άφθονα γαλακτοκομικά προϊόντα. Αυτό συμβαίνει, γιατί οι περισσότεροι αγνοούμε διαδικασίες μείζονος σημασίας που πραγματοποιούνται στο σώμα μας, την ώρα που ζωγραφίζουμε τα χαρακτηριστικά λευκά «μουστάκια» στο άνω μέρος του χείλους μας πίνοντας γάλα.

Σας παραθέτω, λοιπόν, κάποια στοιχεία που ενδεχομένως σας βοηθήσουν να δείτε το θέμα από άλλη οπτική γωνία.

Προκειμένου να απορροφηθεί το ασβέστιο των τροφών, ο οργανισμός μας χρειάζεται ανάλογα ποσά ενός άλλου ιχνοστοιχείου, του μαγνησίου. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα περιέχουν ελάχιστα ποσά μαγνησίου, χωρίς την ύπαρξη του οποίου ο οργανισμός μας απορροφά μόνο το 25% του ασβεστίου. Το υπόλοιπο 75% χρησιμοποιείται με επιβλαβή τρόπο. Δημιουργούνται νεφρικοί λίθοι που φράσουν την ουρική οδό, προκαλούν αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα και ενίοτε δημιουργούν αθηρωματική πλάκα που οδηγεί σε αρτηριοσκλήρυνση.

Καλές πηγές μαγνησίου είναι τα φασόλια, τα πρασινόφυλλα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής άλεσης και τα πορτοκάλια. Καλές πηγές ασβεστίου είναι τα πρασινόφυλλα λαχανικά, τα αμύγδαλά, τα σπαράγγια ,τα μπρόκολα, τα λάχανα, η βρώμη, ο μαϊντανός, οι σπόροι από σησάμι και το τυρί σόγιας (tofu).

Ένας ακόμη συντελεστής που συμβάλει στη διαδικασία απορρόφησης του ασβεστίου είναι η βιταμίνη D που σχηματίζεται από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.

Η οστική μάζα δεν αυξάνεται μετά τα 35. Αυτό είναι βιολογικό γεγονός και δεν αμφισβητείται από τους επιστήμονες. Το Δεκέμβριο του 1994 μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο American Journal οf Clinical Nutrition, αποκάλυψε ότι το σκελετικό μέγεθος και η οστική μάζα είναι γενετικά προκαθορισμένα. Η μείωση της σκελετικής μάζας που σχετίζεται με την οστεοπόρωση οφείλεται πρωτίστως, στη μειωμένη έκκριση στεροειδών ορμονών από τις ωοθήκες, λόγω ηλικίας. Άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στη Γερμανία το 1994 στο ΜΕDLINE μας ενημερώνει, ότι ορμονικές θεραπείες επιβραδύνουν τη διαδικασία απώλειας οστικής μάζας και σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της οστεοπόρωσης παίζει η έλλειψη οιστρογόνων και προγεστερόνης. Ως εκ τούτου, η οστεοπόρωση δεν είναι πρόβλημα που θα πρέπει να συνδέεται με την έλλειψη ασβεστίου. Είναι αποτέλεσμα της απώλειας ασβεστίου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Clinical Nutrition, οι άνθρωποι που τρώνε τα μεγαλύτερα ποσοστά πλήρους ζωικής πρωτεΐνης είναι αυτοί που βιώνουν ραγδαία απώλεια οστικής μάζας. Τα οστά σπάνε επειδή τρώμε λάθος τροφές, που δημιουργούν μια όξινη κατάσταση στο κυκλοφορικό μας σύστημα, η οποία πρέπει να ουδετεροποιηθεί από το διαθέσιμο ασβέστιο. Το σώμα μας ισορροπεί αποσπώντας ασβέστιο από τα οστά του.

Τα αμινοξέα που είναι η βασική μονάδα διάσπασης των πρωτεϊνών και απαντώνται στη φύση είναι 28.Το ανθρώπινο σώμα μπορεί να συνθέσει τα 19 από αυτά, ενώ τα υπόλοιπα 9 πρέπει να λαμβάνονται από τις τροφές που τρώμε. Ένα από αυτά είναι και η μεθιονίνη. Η μεθιονίνη συμμετέχει σε σημαντικές μεταβολικές λειτουργίες του σώματος, όπως η πέψη, η αποτοξίνωση από βαρέα ιχνοστοιχεία και ο μυϊκός μεταβολισμός. Όμως η υπερβολική πρόσληψη μπορεί να αποδειχθεί τοξική και αυτό επειδή αποτελεί μια καλή πηγή θείου.

Πιο απλά, καταναλώνοντας τροφές που περιέχουν πολύ μεθιονίνη, όπως είναι τα γαλακτοκομικά και το κρέας, το αίμα μας γίνεται όξινο. Το θείο μετατρέπεται σε θειικά άλατα και αποδυναμώνει τα θειικά οξέα. Για να μπορέσει να ουδετεροποιήσει το οξύ το σώμα μας απελευθερώνει ασβέστιο από τα οστά. Σύμφωνα με το American Journal of Clinical Nutrition, 1995;61 και 1994;59:1356-61 αντίστοιχα, η διατροφική πρωτεΐνη αυξάνει τη παραγωγή οξέων στο αίμα, η οποία μπορεί να ουδετεροποιηθεί από το ασβέστιο που μετακινείται από το σκελετό. Επιπλέον, οι ζωικές πρωτεΐνες προκαλούν απελευθέρωση ασβεστίου από τα οστά, το οποίο αποβάλλεται με την ούρηση.

Στον παρακάτω πίνακα παρατίθεται η περιεχόμενη μεθιονίνη σε κάποια από τα τρόφιμα που καταναλώνουμε καθημερινά:

Σε άλλη έρευνα του American Journal of Clinical Nutrition (1979:32,4), ακόμα και όταν λαμβάνουμε 1.400mgr. ασβεστίου ημερησίως, το άτομο μπορεί να χάσει έως και 4% της οστικής του μάζας ετησίως εάν ακολουθεί μια διατροφή που περιέχει υψηλά ποσοστά πρωτεϊνών. Η ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη ασβεστίου και μαγνησίου σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφιμών είναι 1.500 και 750mgr. αντίστοιχα