Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση στρες παράλληλα παρατηρούμε να αυξάνεται και το βάρος μας;
Συμβαίνει στους περισσότερους από εμάς όταν αισθανόμαστε στρεσαρισμένοι να καταφεύγουμε σε αγαπημένες μας τροφές, όπως σοκολάτες, μπισκότα, πατατάκια και διάφορα άλλα σνακ προκειμένου να αισθανθούμε ικανοποίηση και ευφορία. Η επικρατέστερη θεωρία που εξηγεί αυτή την αντίδραση σύμφωνα με τον ψυχονευροανοσολόγο Δρ.Φραντσέσκο Μποτατσιόλι ‘’μιλάει για μια φυσιολογική αντίδραση στο στρες.’’
Ο οργανισμός μας αντιδρά στο στρες εκκρίνοντας περισσότερη αδρεναλίνη.
Η αδρεναλίνη,
- αυξάνει το ρυθμό αναπνοής
- αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς
- αυξάνει τη θερμοκρασία του σώματος
- αυξάνει την ετοιμότητα του μυϊκού συστήματος
- αναγκάζει το συκώτι να μετατρέψει το αποθηκευμένο γλυκογόνο σε γλυκόζη, ουσία απαραίτητη για να λειτουργήσει ο οργανισμό μας.
Ταυτόχρονα,
αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης πυροδοτούν την επιθυμία για υδατάνθρακες. Έτσι ενώ το σάκχαρο του αίματος ‘’γλυκόζη’’ και το απόθεμα σε υδατάνθρακες στους μυείς και το συκώτι ‘’γλυκογόνο’’ μειώνεται, η επιθυμία για τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες αυξάνεται. Επομένως όσο περισσότερο στρες τόσο μεγαλύτερη επιθυμία!
Η λύση είναι να καταφύγουμε σε τροφές που περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες, που αφομοιώνονται πιο αργά συγκριτικά με τους απλούς απ ΄ τον οργανισμό μας, αλλά και φυτικές ίνες, που πέμπονται αργά και δίνουν την αίσθηση πληρότητας και κορεσμού. Οι σύνθετοι υδατάνθρακες (π.χ .δημητριακά, ψωμί, ζυμαρικά), αποτελούνται από πολλές ενωμένες μονάδες ζαχάρων. Απορροφώνται από τον οργανισμό με αργό ρυθμό, γι’ αυτό και παρέχουν ενέργεια για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Οι απλοί υδατάνθρακες, αποτελούνται από μια ή δύο μονάδες ζαχάρων. Πρακτικά, αυτό σημαίνει, ότι μπορεί εύκολα να διασπασθούν ενδογενώς, για ταχεία παραγωγή ενέργειας. Για παράδειγμα η ζάχαρη, είναι ένας απλός υδατάνθρακας. Η διάσπαση της και η απορρόφηση της απ’ τον οργανισμό είναι πολύ πιο γρήγορη απ’ ότι των δημητριακών. Ωστόσο δεν είναι πάντα δυνατό να αποφύγουμε όλους τους απλούς υδατάνθρακες, διότι περιέχονται σε πάρα πολλά τρόφιμα. Μπορούμε όμως να διατηρούμε την πρόσληψη τους, σε ελεγχόμενα επίπεδα.